DEVAM: 146-147.
Rüku'da Ve Secdede Ne Söylenir?
حَدَّثَنَا
مُسْلِمُ
بْنُ
إِبْرَاهِيمَ
حَدَّثَنَا
هِشَامٌ
حَدَّثَنَا
قَتَادَةُ عَنْ
مُطَرِّفٍ
عَنْ
عَائِشَةَ
أَنَّ النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
كَانَ
يَقُولُ فِي
رُكُوعِهِ وَسُجُودِهِ
سُبُّوحٌ
قُدُّوسٌ
رَبُّ الْمَلَائِكَةِ
وَالرُّوحِ
Aişe (r.anha)'den
rivayet edilmiştir: Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in rüku ve sücudunda
"sübbuhun, kuddusun, rabbu'l-melaiketi verruhi Münezzehsin! Mukaddessin!
Meleklerle Ruhun rabbisin (Ey Allahım)" derdi.
Diğer tahric: Müslim,
salat; Tatbik; Ahmed b. Hanbel, VI, 35, 94, 115, 148, 149, 176, 193, 200, 244,
AÇIKLAMA:
Sübbuh ve kuddus
kelimeleri sebbuh ve kaddus şeklinde de okunabilirse de, birinci şekilde
okunuşları daha fasîh ve bu şekilde rivayetleri daha çoktur. Ulemadan
bazılarına göre bunlar Allah'ın birer sıfatıdır. Bir takımları Allah'ın ismi
olduklarım söylemişlerdir.
Sübbuhun'un manası,
"Allah Teala'nın kendisine layık olmayan şeylerle, şerik ve nazîrden
münezzeh olması" demektir.
Kuddus ise Allah
Teala'mn kendisine layık olmayan her şeyden temizlenmiş olması manasına gelir.
Bazılarına göre kuddus mübarek demektir.
"Ruh" tan
murad, bazılarına göre büyük bir melektir. Bir takımları bundan maksadın
Cibril aleyhisselam olmasını muhtemel görmüşlerdir. "Ruh" meleklerin
de göremedikleri bir takım mahluklardır, diyenler de olmuştur.
Metinde geçen bu
zikirlerin namazda okunması mevzuu ulema arasında ihtilaflıdır. Biz bir önceki
hadisin açıklamasında bu mevzuda yeterli bilgiyi verdiğimiz için burada
tekrara lüzum görmedik.